نقشه برداری زمینی: تهیه نقشه با استفاده از ابزارهای اندازه گیری زمینی و با عملیات میدانی نقشه برداری زمینی نامیده میشود.
در این روش بطور کلی با اندازه گیری طولها، زوایا و اختلاف ارتفاع، شکل و ابعاد عوارض مشخص شده و ترسیم میشوند. نقشه: نقشه تصویر قائم سطح زمین است که به نسبت مشخصی به نام مقیاس کوچک شده باشدابزارهای نقشه برداری زمینی
برخی از ابزارها و وسایل متداول و مورد استفاده در نقشه برداری زمینی به شرح ذیل میباشد :
طولیاب الکترونیکی لیزری:
با استفاده از ابزارهای الکترونیکی، اندازهگیری طولها بخصوص طولهای بلند سریعتر انجام میشود. اساس کار طولیابهای الکترونیکی بر مبنای ارسال موج و دریافت موج منعکس شده و اندازهگیری اختلاف فاز موج میباشد. با توجه به شرایط اندازهگیری و نوع تجهیزات بکار گرفته شده دقت اندازهگیری متفاوت خواهد بود. معمولا طولیابهای الکترونیکی بر روی تئودولیت نصب میشوند و به همراه یک منشور که نقش منعکس کننده امواج را دارد استفاده میشوند. طولیاب بر روی نقطه اول مستقر شده و منشور برروی نقطه دوم قرار میگیرد. با ارسال و دریافت مجدد موج طول مورد نظر محاسبه میشود. امروزه از امواج لیزری برای طولیابی بیشتر استفاده میشود.
توتال استیشن :
در سالهای اخیر و با پیشرفت وسایل و تجهیزات نقشه برداری طولیابها و تئودولیتها با هم تلفیق شده و بصورت یک دستگاه مورد استفاده قرار میگیرد.
سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) :
سیستم تعیین موقعیت جهانی، یک سیستم راهبری و مسیریابی ماهوارهای است. که از شبکهای با حداقل ۲۴ ماهواره تشکیل شده است. این ماهوارهها به سفارش وزارت دفاع ایالات متحده ساخته و در مدار زمین قرار داده شدهاند. این سیستم در ابتدا برای مصارف نظامی تهیه شد. ولی از سال ۱۹۸۰ استفاده عمومی آن آزاد و آغاز شد. در نقشه برداری زمینی از گیرنده های ماهواره ای برای تعیین موقعیت نقاط استفاده میشود